Tak sobie pomyślałem, że skoro nie dane mi było wysłuchiwanie płyt Beatlesów w dniu ich premiery, to muszę to nadrabiać z płytami Paula McCartneya. I co? Byłem dziś w olsztyńskim Empiku z samego rana, ale płyty nie było.
Tzn. nie było na półkach, nie było w systemie informacyjnym. Dwie godziny później niezawodna żona donosi, że system zaczął wyświetlać dostępność. Dowieźli? Pewnie z Egiptu pociągiem… To są frustracje malkontenta, bo przecież płytę odpakowałem dopiero w domu, na co mam dowód:
Jak wrażenia? Spisane na gorąco przy pierwszym przesłuchaniu…
1. „Opening Station”
Gdzie ta stacja? Dokąd zabierze mnie ten pociąg? I tak sobie skojarzyłem, że David Gilmour też sobie pojeździł pociągiem na swojej płycie z 2015 roku.
2. „I Don't Know”
Piękny fortepian. Piękny tekst o tym, że faceci się mylą, bo są tylko facetami.
3. „Come On to Me”
Pozwoliłem sobie przetłumaczyć kilka dni przed premierą. Wesołe może być życie staruszka. On to w pociągu przeżył? Teraz czy w młodości? Na miejscu żony bym się zainteresował.
4. „Happy with You”
214 piosenka o tym, że „kiedyś byłem niedobry, a teraz jestem szczęśliwy z Tobą”. Niby banał, ale jak pięknie zaaranżowany.
5. „Who Cares”
Od razu wpada w ucho. No i okazuje się, że Paul ciągle wyciąga wysokie dźwięki. Tekst o tym, żeby nie zwracać uwagi na idiotów, czyli żeby robić swoje.
6. „Fuh You”
No dobrze, ale co znaczy to „fuh”? Słownik gwary miejskiej
7. „Confidante”
Klasyczne zagadnienie nastolatków - czy możliwa jest przyjaźń między kobietą i mężczyzną?
8. „People Want Peace”
Skojarzenie z „Give Peace a Chance” jest nieuchronne. Piosenka Paula nie jest tak archetypiczna jak Johna, ale dziś równie potrzebna, niestety.
9. „Hand in Hand”
Jak się okazuje, teksty o trzymaniu się za rękę można pisać nawet, a może zwłaszcza, w wieku 76 lat. Piękne.
10. „Dominoes”
O rany, jaki fajny koniec utworu. Tego nie robią w zwykłych piosenkach pop. Ale przecież Paul nie pisze zwykłych piosenek pop.
11. „Back in Brazil”
Jaka piękna bossanova! Mój, jak do tej pory, ulubiony kawałek z tej płyty. Ale jeszcze pięć utworów, więc może coś się zmienić. Czy ta wstawka jest po portugalsku czy po japońsku???
12. „Do It Now”
Teraz! Teraz! Teraz!
13. „Caesar Rock”
Gitara od tyłu, niespodziewane zmiany rytmu, ostry śpiew Paula. Czego chcieć więcej?
14. „Despite Repeated Warnings”
Dokąd zawiedzie nas szalony kapitan? Paul ma spojrzenie globalne, jest obywatelem świata, więc tym kapitanem jest chyba przywódca wolnego świata…
Genialne zmiany rytmu i melodii piosenki, skoordynowane z treścią utworu. Za to kochamy Paula.
15. „Station II”
Zbliżamy się do stacji końcowej. Proszę sprawdzić, czy zabrali państwo bagaż…
16. „Hunt You Down / Naked / C-Link”
I jeszcze jedna suita piosenkowa. Tzn. w jeden utwór zlały się dwie piosenki i jedno nagranie instrumentalne. Końcowy instrumentalny fragment robi naprawdę świetne wrażenie. Nieco zajechało mi „How Do You Sleep?”, w którym przecież John beształ Paula. Czyżby odrobina masochizmu?
Jak wrażenia? Spisane na gorąco przy pierwszym przesłuchaniu…
1. „Opening Station”
Gdzie ta stacja? Dokąd zabierze mnie ten pociąg? I tak sobie skojarzyłem, że David Gilmour też sobie pojeździł pociągiem na swojej płycie z 2015 roku.
2. „I Don't Know”
Piękny fortepian. Piękny tekst o tym, że faceci się mylą, bo są tylko facetami.
3. „Come On to Me”
Pozwoliłem sobie przetłumaczyć kilka dni przed premierą. Wesołe może być życie staruszka. On to w pociągu przeżył? Teraz czy w młodości? Na miejscu żony bym się zainteresował.
4. „Happy with You”
214 piosenka o tym, że „kiedyś byłem niedobry, a teraz jestem szczęśliwy z Tobą”. Niby banał, ale jak pięknie zaaranżowany.
5. „Who Cares”
Od razu wpada w ucho. No i okazuje się, że Paul ciągle wyciąga wysokie dźwięki. Tekst o tym, żeby nie zwracać uwagi na idiotów, czyli żeby robić swoje.
6. „Fuh You”
No dobrze, ale co znaczy to „fuh”? Słownik gwary miejskiej
7. „Confidante”
Klasyczne zagadnienie nastolatków - czy możliwa jest przyjaźń między kobietą i mężczyzną?
8. „People Want Peace”
Skojarzenie z „Give Peace a Chance” jest nieuchronne. Piosenka Paula nie jest tak archetypiczna jak Johna, ale dziś równie potrzebna, niestety.
9. „Hand in Hand”
Jak się okazuje, teksty o trzymaniu się za rękę można pisać nawet, a może zwłaszcza, w wieku 76 lat. Piękne.
10. „Dominoes”
O rany, jaki fajny koniec utworu. Tego nie robią w zwykłych piosenkach pop. Ale przecież Paul nie pisze zwykłych piosenek pop.
11. „Back in Brazil”
Jaka piękna bossanova! Mój, jak do tej pory, ulubiony kawałek z tej płyty. Ale jeszcze pięć utworów, więc może coś się zmienić. Czy ta wstawka jest po portugalsku czy po japońsku???
12. „Do It Now”
Teraz! Teraz! Teraz!
13. „Caesar Rock”
Gitara od tyłu, niespodziewane zmiany rytmu, ostry śpiew Paula. Czego chcieć więcej?
14. „Despite Repeated Warnings”
Dokąd zawiedzie nas szalony kapitan? Paul ma spojrzenie globalne, jest obywatelem świata, więc tym kapitanem jest chyba przywódca wolnego świata…
Genialne zmiany rytmu i melodii piosenki, skoordynowane z treścią utworu. Za to kochamy Paula.
15. „Station II”
Zbliżamy się do stacji końcowej. Proszę sprawdzić, czy zabrali państwo bagaż…
16. „Hunt You Down / Naked / C-Link”
I jeszcze jedna suita piosenkowa. Tzn. w jeden utwór zlały się dwie piosenki i jedno nagranie instrumentalne. Końcowy instrumentalny fragment robi naprawdę świetne wrażenie. Nieco zajechało mi „How Do You Sleep?”, w którym przecież John beształ Paula. Czyżby odrobina masochizmu?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz