środa, 3 grudnia 2008

Kto handluje, ten...?

Kairski meczet Al Hussein pochodzi z 1154 roku. Nazwany tak został na cześć Husajna ibn Alego, wnuka Mahometa. Husajn ibn Ali zginął 10 października 680 roku w bitwie pod Karbalą (tej samej, która leżała w polskiej strefie stabilizacyjnej lub jak kto woli okupacyjnej w dzisiejszym Iraku). Legenda mówi, że na terenie, na którym stoi dziś meczet, pochowana jest głowa Husajna ibn Alego. Meczet zbudowano na miejscu, w którym wcześniej stał cmentarz kalifów fatymidzkich.



Meczet uważany jest za jedno z najświętszych islamskich miejsc w Kairze. Znajduje się tam m.in. najstarszy kompletny rękopis Koranu.


Tuż obok meczetu znajduje się wejście na targ Chan al-Chalili.


Chan al-Chalili to główny bazar w starej części Kairu. Nie wiem, ile ma powierzchni, ale jeśli uświadomić sobie, że w Kairze żyje ok. 20 milionów ludzi, to śmiało można sobie wyobrazić, że ciągnie się kilometrami.


Miejsce jest bardzo atrakcyjne dla turystów, bo właśnie tak wyobrażamy sobie Orient – ciasne uliczki, tłok, krzyk, gwar, uprzejmie nachalni sprzedawcy, oszałamiające zapachy i takież kolory.


Sprzedawca odpowie ci w każdym języku świata...


Ale tysiące stoisk nie utrzymałoby się z samych turystów. Większość kupujących to Egipcjanie. To tylko podnosi atrakcyjność turystyczną tego miejsca. Można się naprawdę zagubić w tłumie. I to nie w przenośni...


Początki bazar sięgają 1382 roku, gdy emir Djaharks al-Chalili zbudował tu caravanserai czyli miejsce odpoczynku dla karawan. Sułtan Barquq, panujący w latach 1382-1399, w ramach odbudowy po czasie epidemii dżumy (tej samej, która pustoszyła XIV-wieczną Europę pod nazwą Czarnej Śmierci) założył tu bazar, który nazwano Chan al-Chalili.


Targowisko funkcjonuje od tego czasu bez przerwy. W czasach Imperium Otomańskiego było tureckim bazarem.


Na targu znajdziemy sklepy, kawiarnie (qahwah – brzmi znajomo), restauracje oraz sprzedawców ulicznych. W malutkich kawiarniach podaje się malutkie porcje arabskiej kawy i oczywiście sziszę do palenia.


Przepraszam, ale kawy zasadniczo nie piję, szisza też nie dla mnie. Kofeinę wchłaniam w postaci coca-coli.


Transport odbywa się różnie. Na głowie chyba najwygodniej w tym tłumie.


Na targu, jak to na targu, czasem dochodzi do draki. Nie wiem czy poszło o przewrócone stoisko z arafatkami czy też jego dewastacja była skutkiem kłótni o coś zupełnie innego.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz