Powrót z gwiazd

Jeśli któraś książka mogła młodego miłośnika fantastyki naukowej pozbawić złudzeń, to na pewno „Powrót z gwiazd”. Zwłaszcza po wcześniejszej lekturze przepojonych socrealizmem (czego przecież jako trzynastolatek nie mogłem zdiagnozować) „Astronautów”. Wprawdzie nikt bohaterów książki Stanisława Lema nie raził prądem, jak nie przymierzając Maksa Paradysa i Albercika Starskiego, ale wystarczy, że poraził obojętnością. A miało być tak pięknie...

Dylatacja czasu trafiła nie tylko do książek SF. Brian May na płytę „A Night at the Opera” napisał zgrabną piosenkę country. U Machulskiego bohaterowie przespali 53 najlepszych lat życia (nie pomylmy hibernacji z dylatacją), u Lema stracili 127 lat, a utworze Queen równy wiek. Tylko nie wiadomo który.


Moje tłumaczenie „’39” zacząłem w czwartek, skończyłem w sobotę. Gdybym poruszał się z prędkością większą od światła, może zacząłbym dziś, a skończył przedwczoraj...


Rok czterdziesty zbliżał się, tłum ochotników stanął, by
W tamte dni, gdy ziem nie było w bród
Wsiąść w błękitny świt na w pełnym słońcu piękny prom
Tych scen nie zapomni nikt

I noc goniła dzień
A gawędziarz bajał, że
Dzielnych dusz nie było brak
Co samotnych wiele dni poprzez mleczne morza szły
Nigdy w tył, nigdy w strach, nigdy w łzach

Czy mój słyszysz głos, choć lat tyle dzieli mnie
Czy mnie słyszysz, wołam znów
Niech twych listów w piasku ślad
Czeka dnia, gdy dłoń mi dasz
Znajdzie kraj naszych wnuków już

Rok czterdziesty zbliżał się, wprost z błękitu statek pruł
Ochotnikom dom śnił się
I wieść każdy niósł, że gdzieś nowe światy są
Choć z ciężarem w swym sercu szedł

Ziemia stara, szara jest, me kochanie z dala gdzieś
Może z niej już nie ma nic
Bo choć przeszło tam lat sto, postarzałem się o rok
W oczach twych twej matki wzrok widzę dziś

Czy mój słyszysz głos, choć lat tyle dzieli mnie
Czy mnie słyszysz, wołam znów
Niech twych listów w piasku ślad
Czeka dnia, gdy dłoń mi dasz
Znajdzie kraj naszych wnuków już

Czy mój słyszysz głos, choć lat tyle dzieli mnie
Czy mnie słyszysz, wołam znów
Wszystkich listów twoich ślad
Nie da tyle, co dłoń twa
Życia mam
Tyle mam
Współczuj mi
Olsztyn, 24-26.04.2014

Każdy Polak, wiadomo, słyszy „trzydziesty dziewiąty” i myśli wrzesień, wojna, Hitler. Nie, to o tym.


Horacy Tłumacy - na Facebooku
Horacy Tłumacy - na YT
Horacy Tłumacy - lista przetłumaczonych piosenek