Pedro spuścił z tonu

W sprawie najnowszego filmu Pedro Almodóvara mam dwie hipotezy.

Pierwsza. Z niejasnych przyczyn reżyser ukrył prawdziwą wersję filmu w piwnicy, a na ekrany skierował półprodukt z odrzuconych scen, a być może nawet z odrzuconego scenariusza. Zupełnie jak to się dzieje w „Przerwanych objęciach”, który to właśnie film zobaczyłem siedząc na podwójnej kanapie multipleksu w sąsiedztwie pożeraczy popcornu i właścicieli komórek z niewyłączalnymi dzwonkami. Aż dziw, że żaden pożeracz nie wyszedł z seansu.
Druga. Jesteśmy ofiarami oszustwa. No, może pomyłki. Klasyczne przedwojenne qui pro quo... Pedro Almodóvar nakręcił tak naprawdę „Vicky Cristina Barcelona”, a Woody Allen popełnił „Przerwane objęcia”. Wszystko zapewne przez Penélopę Gruz, która gra w obu filmach. Biedaczka pomyliła plany (roztargnienie spowodowane stanem błogosławionym) i tak już zostało...
Kilka lat temu w Bartoszycach występował Piotr Szczepanik. Publiczność myślała zapewne, że zobaczy smukłego młodzieńca anno domini 1964. Skończyło się na okrzykach „My nie chcemy takiego Szczepanika”.
Hm, my nie chcemy takiego Almodóvara?