W czasie (krótkich) studiów w Krakowie gorliwiej studiowałem repertuar kin i teatrów niż podręcznik do topologii, więc nic dziwnego, że studia były krótkie.
Ale w ciągu jednego semestru zdążyłem odwiedzić chyba wszystkie najważniejsze krakowskie teatry. Niektóre nawet kilkakrotnie. W Teatrze STU byłem na „Zabawie” Mrożka (premiera 22.10.1987) oraz na „Letnim dniu”, też Mrożka (premiera 22.11.1987). I jeszcze na czymś, czego nie pamiętam. W pamięci najbardziej zapadł mi oczywiście „Letni dzień” z Dorotą Pomykałą w roli Damy, Janem Fryczem w roli Uda oraz Ryszardem Jasińskim w roli Nieuda.
Wychodzi więc na to, że w Teatrze STU nie byłem dokładnie 31 lat. W oczekiwaniu na jutrzejszy koncert Paula McCartneya wpadliśmy dziś na „Wiedźmy” według Szekspira. Słowo „wpadliśmy” sugeruje, że w ostatniej chwili, przypadkiem i za karę, a to była przemyślana decyzja sprzed miesiąca, warta jedną trzecią tego, co bilety na McCartneya. W moich czasach studenckich bilety do teatru były jednak tańsze…
„Wiedźmy” według Szekspira? Przyznaję, szukałem na próżno w pamięci sztuki Szekspira o tym tytule… A to po prostu całkiem zgrabna składanka Szekspirowskich dramatów. Scenariusz i reżyseria sam Krzysztof Jasiński, w oparciu o tłumaczenia oczywiście Stanisława Barańczaka.
Postacie? Przechodzące jedna w drugą, trzeba było uważać, żeby wiedzieć, w której obecnie sztuce się znajdujemy... Prospero, Lear, Hamlet (było „Ofelio, idź do klasztoru”, nie było „tubiornottubi”), Ryszard III (było „królestwo za konia”), Otello (było duszenie), Klaudiusz, Romeo, Makbet, Desdemona (uduszona), Julia (było „Romeo! Czemuż ty jesteś Romeo!”), Ofelia, Lady Makbet (nie było „wszystkich pachnideł Arabii”), Hekate, Regana, Anna, Kordelia, Goneryla. Zabrakło, co stwierdzam z oczywistych przyczyn z żalem, Horacego…
Obsada ma kilka wariantów personalnych (taki rynkowy standard teatralny naszych czasów). Tego wieczoru nie do zapomnienia na scenie byli m.in. Dariusz Starczewski (Hamlet/Ryszard III), Krzysztof Pluskota (Otello, Klaudiusz), Urszula Grabowska (Goneryla, Lady Makbet, Hekate), Marcin Zacharzewski (Romeo, Makbet). Reszta jest milczeniem...
Uwielbiam siedzieć w pierwszym rzędzie!
Wychodzi więc na to, że w Teatrze STU nie byłem dokładnie 31 lat. W oczekiwaniu na jutrzejszy koncert Paula McCartneya wpadliśmy dziś na „Wiedźmy” według Szekspira. Słowo „wpadliśmy” sugeruje, że w ostatniej chwili, przypadkiem i za karę, a to była przemyślana decyzja sprzed miesiąca, warta jedną trzecią tego, co bilety na McCartneya. W moich czasach studenckich bilety do teatru były jednak tańsze…
„Wiedźmy” według Szekspira? Przyznaję, szukałem na próżno w pamięci sztuki Szekspira o tym tytule… A to po prostu całkiem zgrabna składanka Szekspirowskich dramatów. Scenariusz i reżyseria sam Krzysztof Jasiński, w oparciu o tłumaczenia oczywiście Stanisława Barańczaka.
Postacie? Przechodzące jedna w drugą, trzeba było uważać, żeby wiedzieć, w której obecnie sztuce się znajdujemy... Prospero, Lear, Hamlet (było „Ofelio, idź do klasztoru”, nie było „tubiornottubi”), Ryszard III (było „królestwo za konia”), Otello (było duszenie), Klaudiusz, Romeo, Makbet, Desdemona (uduszona), Julia (było „Romeo! Czemuż ty jesteś Romeo!”), Ofelia, Lady Makbet (nie było „wszystkich pachnideł Arabii”), Hekate, Regana, Anna, Kordelia, Goneryla. Zabrakło, co stwierdzam z oczywistych przyczyn z żalem, Horacego…
Obsada ma kilka wariantów personalnych (taki rynkowy standard teatralny naszych czasów). Tego wieczoru nie do zapomnienia na scenie byli m.in. Dariusz Starczewski (Hamlet/Ryszard III), Krzysztof Pluskota (Otello, Klaudiusz), Urszula Grabowska (Goneryla, Lady Makbet, Hekate), Marcin Zacharzewski (Romeo, Makbet). Reszta jest milczeniem...
Uwielbiam siedzieć w pierwszym rzędzie!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz