Antologia antologii

Wszystko można powiedzieć o wydanej dziś „Anthology 4”, ale nie to, że pokazuje nam dużo nowego. Owszem, coś jest, ale nie jest to tak przełomowe otwarcie archiwów, jak trzydzieści lat temu.

Zaledwie jednej trzeciej materiału nie słyszeliśmy wcześniej oficjalnie. Na 36 utworów, trzynaście to nieznane wersje. Szału nie ma. Byłby, gdy dali jakiegoś Świętego Graala Beatlesów. Wszyscy od lat wołają o „Carnival of Light” lub półgodzinną wersję „Helter Skelter”. Jak twierdzą wtajemniczeni, nie ma o co się bić...

1. I Saw Her Standing There
Dziwnie się słucha drugiego podejścia ze świadomością, że na debiutanckiej płycie umieszczono idealne podejście pierwsze (owszem, z odliczaniem Paula do podejścia dziewiątego). Wersja nic niewnosząca. Chyba, że słuchając drugiego, mniej udanego podejścia, będziemy podziwiać gotowość zespołu od pierwszego podejścia, ale to efekt tysięcy godzin koncertowego doświadczenia.


2. Money (That's What I Want)
To jest po prostu surowy miks tego samego nagrania, które znamy z oficjalnej dyskografii.


3. This Boy
Przy podejściach 12 i 13, które tu słyszymy, utwór jest już w zasadzie gotowy. Pozostaje tylko nie sypnąć się i zarejestrować poprawną wersję. Możemy rozkoszować się sympatyczną i luźną atmosferą w studiu 17 października 1963 roku. Beatlesi już wiedzą, że są wielcy, a George Martin już wie, że Beatlesi wiedzą.

4. Tell Me Why
Podejścia czwarte i piąte. XXX


5. If I Fell
Podejście jedenaste. XXX


6. Matchbox
Podejście pierwsze. XXX

7. Every Little Thing
Podejścia szóste i siódme. XXX


8. I Need You
Podejście pierwsze. XXX


9. I've Just Seen a Face
Podejście trzecie. Wersja surowa niczym ze stodoły w Kentucky czy innym Ohio, w nieco szybszym tempie niż w oficjalnej wersji.


10. In My Life
Podejście pierwsze. XXX


11. Nowhere Man
Pierwsza wersja, podejście drugie. XXX


12. Got to Get You into My Life
Tę wersję (miks mono) znamy już od kilku lat. Nadal urzeka, nadal się słucha jak zupełnie nowego utworu – głos Paula jest bardziej naturalny (niezdublowany), brak dęciaków, wybita za to do przodu sfuzowana gitara (bas?), tak okrutnie ukryta w oficjalnej wersji.


13. Love You To
W podejściu siódmym wybija się czasem drugi głos, który podrzuca Paul. Brzmi ciekawie, ale wyciąga to pieśń z metafizycznego sacrum, w jakim zanurzył ją Harrison.


14. Strawberry Fields Forever
Mamy tu całe podejście 26, czyli materiał, z którego Martin w znacznej mierze ulepił końcową wersję (plus z siódmej, która, jak wiadomo, była w innym tempie i innej tonacji, ale co to Lennona obchodziło…).


15. She's Leaving Home
W tej piosence udział wzięli tylko Lennon i McCartney, w dodatku tylko wokalnie. Część instrumentalną załatwiła orkiestra smyczkowa i to właśnie jest to pierwsze podejście instrumentalne.


16. Baby, You're a Rich Man
Podejścia jedenaste i dwunaste. XXX


17. All You Need Is Love
Próba przed transmitowanym satelitarnie na cały świat (no, nie do Polski) występem w BBC. XXX


18. The Fool on the Hill
Podejście piąte – instrumentalne. XXX


19. I Am the Walrus
Podejście nr 19 – instrumenty smyczkowe, dęte blaszane, klarnet. XXX


20. Hey Bulldog
Podejście czwarte – instrumentalne. XXX


21. Good Night
Podejście dziesiąte z gitarą z podejścia piątego. Wersja na bogato – dużo gitary i śpiewają w harmonii wszyscy Beatlesi. Przy płytowej wersji z samym Ringo zasypia się łatwiej.

22. While My Guitar Gently Weeps
Trzecia wersja, podejście 27 – cokolwiek to znaczy. Ta piosenka w każdej wersji rozpłaszcza mnie na podłodze (tej samej, na którą pada wzrok George’a, że podeprę się tekstem).


23. (You're So Square) Baby I Don't Care
Na rozgrzewkę, dla zabawy, w chwilach niemocy twórczej – Beatlesi w studiu zawsze sięgali po stary, sprawdzony repertuar. Ta piosenka Elvisa, zagrana w czasie prac nad „Białym Albumem”, brzmi zupełnie jak Paul ponad 30 lat później w The Cavern Club, gdzie wystąpił z Davidem Gilmourem i Ianem Paicem (precyzyjnie mówiąc Paul w 1999 roku zabrzmiał jak Paul w 1968 roku).

24. Helter Skelter
Podejście nr 17 jest OK, ale wszyscy czekamy na podejście trzecie, które podobno trwa 27 minut i 11 sekund. I nie obchodzi nas, że pewnie nie dzieje się tam nic innego, niż we wszystkich znanych wersjach. Dawać!


25. I Will
Podejście 29, nieco wolniejsze od wersji oficjalnej.

26. Can You Take Me Back?
Podejście pierwsze i jedyne. To jeden z miliona pomysłów muzycznych Paula, który mógł zaowocować genialną piosenką, ale musiał ustąpić miejsca pomysłowi numer 1 000 001. W zasadzie to przetłumaczyłem to już wcześniej:


27. Julia
Dwa podejścia próbne. Po pierwsze brzmią niemalże jak wersja płytowa, po drugie słyszę daleką zapowiedź klimatów z „Double Fantasy”.

28. Get Back
Wersji „Get Back” zespół nagrał pierdyliard, w tym po niemiecku (jak usłyszycie gdzieś „Geh Raus”, to znaczy, że jestem w pobliżu i dzwoni moja komórka). Mam ich połowę. Podejście ósme niczym się nie wyróżnia.


29. Octopus's Garden
To zdarzyło się 26 stycznia 1969 roku. To jest ten fragment, który otwiera trzecią część dokumentalnego filmu „Get Back” Petera Jacksona – Ringo gra na fortepianie kilka taktów swojej nowej piosenki, George go wspiera w rozwoju harmonii (dopytując się, czy ma więcej słów), drugi George (Martin) włącza się drugim głosem, po chwili wchodzi John, cały na biało, i (tego już w tej wersji nie słyszymy) widząc, że perkusista siedzi przy klawiszach, sam zasiada za bębnami. Jeszcze chwilę potem wchodzi Paul i show kradnie Heather. A dzielny Mal Evans spisuje słowa nowej piosenki, bo coś po drodze się wymyśliło.


30. Don't Let Me Down
A to zdarzyło się 30 stycznia 1969 roku. Na dachu. To pierwsze z dwóch podejść do tego utworu. Różnice są symboliczne.


31. You Never Give Me Your Money
Podejście 36, czyli jak widać w obliczu (spodziewanego? nieuniknionego?) upadku zespołu można ćwiczyć do upadłego. Paul swobodnie na wokalu, czyjaś, chyba Johna, gitara na mocnym fuzzie, na końcu szaleje Ringo. Jak oni to robili, że na każdej płycie osiągali inne brzmienie?


32. Here Comes the Sun
W podejściu dziewiątym brakuje oczywiście tej lekkości wersji końcowej, ale chciałbym kiedykolwiek zabrzmieć tak nielekko…


33. Something
W podejściu 39 zarejestrowano tylko instrumenty smyczkowe, zaaranżowane przez Martina. W końcowej wersji je słychać, ale nie na tak masową skalę.

34. Free as a Bird
Miks z 2025 roku. Sztuczna inteligencja, póki co, w służbie ludzkości. Czyli Lennon brzmi nie jak nagrany w domowych pieleszach w Dakocie, a jak zarejestrowany w studiu przy Abbey Road.


35. Real Love
Miks z 2025. XXX

36. Now and Then
Jestem gotowy z tłumaczeniem od pierwszego dnia.

Horacy Tłumacy - na Facebooku
Horacy Tłumacy - na YT
Horacy Tłumacy - lista przetłumaczonych piosenek